مقبره بابا رکن الدین
مقبره بابا رکن الدین
در زمان سلطنت ابوسعید پادشاه مغول ها مسعود بن عبدالله بیضاوی معروف به بابارکن الدین که یکی از علمادر قرن هشتم است ودر شهر اصفهان زندگی می کرده ودر سال 769 ه.ق دار فانی را وداع گفت ودر ساحل جنوبی زاینده رود به خاک سپرده شد.این مرد از مقام بالا و مهمی برخوردار بود و به همین دلیل در تمام طول عمر با عزت و سر بلندی زندگی کرده است.
عزت وبزرگی ایشان بعد از مرگ ایشان نیز برقرار بود و بسیاری از علما و شعرا و خوشنویسان وبزرگان در کنار آرامگاه ایشان به خاک سپرده شدند.از آن زمان به بعد این محل کم کم گورستان عظیم تبدیل شد وقبرستان بابارکن الدین نام گرفت.
محققان در قبرستان اولین سنگ قبر تخت فولاد را از آن او می دانند.به دلیل عزت و بزرگی ایشان در اواخر سلطنت شاه عباس اول صفوی شروع به ساختن بقعه برای ایشان کردند و 1سال ساخت این بنا بعد در سال 1039 ه.ق پایان یافت.بقعه ساخته شده شباهت زیادی به گنبد باباقاسم دارد که می گویند شکل کلاه درویشان است.ظاهر بقعه و سر در آن با کاشی کاری مزین شده است شکل این بنا قاعده ای دارد به شکل گنبد پنج ضلعی متساوی الاضلاعی استکه دورمحوطه را پنج ایوان شبیه به هم احاطه کرده است. مقبره بابا رکن الدین نشان دهنده هنر معماری و خوشنویسی وخطاطی است.